مقایسه اثربخشی دو روش درمان تعامل والد - کودک و مقابله درمانگری مادران بر کاهش شدت مشکلات رفتاری کودکان 3-6 ساله

نویسندگان

دانشگاه پیام نور

چکیده

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی و مقایسه اثربخشی درمان تعامل والد – کودک، مبتنی بر تکنیک‌های رفتاری و مقابله درمانگری مبتنی بر تکنیک‌های شناختی بر کاهش شدت مشکلات رفتاری در نمونه‌ای از کودکان پیش‌دبستانی، انجام شد.

روش: این پژوهش یک مطا لعه نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون – پس‌آزمون و پیگیری 6 ماهه بود. تعداد 90 نفر از کودکانی که دارای ملاک‌های اختلالات رفتاری بودند، از مهدکودک‌های شهرستان شاهیندز انتخاب شدند، در نهایت از این مهدکودک‌ها، سه گروه درمجموع از کودکان دارای اختلالات برون سازی شده به‌طور تصادفی انتخاب و مادران آن‌ها نیز به شیوه تصادفی در 2 گروه آزمایش (29 نفری) و یک گروه مقایسه (30 نفری) قرار گرفتند. هر سه گروه قبل و بعد مداخله به پرسشنامه چک لیست رفتاری کودک پاسخ دادند. برای پیگیری اثرات درمان 6 ماه بعد بار دیگر این سنجش به عمل آمد. درمان تعامل والد کودک و مقابله درمانگری در 12 جلسه هفته‌ای سه بار در گروه‌های مداخله به کار گرفته شد و در گروه کنترل مداخله‌ای صورت نگرفت. برای تجزیه تحلیل داده‌ها از آزمون لوین و تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر استفاده شد.

نتایج: یافته‌ها نشان داد که درمان تعامل والد – کودک و مقابله درمانگری به‌صورت معناداری در کاهش شدت مشکلات رفتاری مؤثر بودند. نتیجه درمان در پیگیری 6 ماهه نیز سطوح پایین‌تری از شدت مشکلات رفتاری کودکان را نشان داد.

بحث و نتیجه‌گیری: الگوی کلی نتایج حاکی از آن است که هر دو درمان فوق به یک میزان در کاهش شدت علائم اثربخش بوده اما در مقایسه نتایج دو گروه درمان و با روش تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر تفاوت معنی‌داری به دست نیامد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Effectiveness comparison of parent-child interaction therapy and mother's coping therapy on reduction of intensity of child behavior problems in 3-6 year old children

نویسندگان [English]

  • Maryam Roshan
  • Alireza Aghayousefi
  • Ahmad Alipour
  • Akbar Rezaee
چکیده [English]

Introduction: The purpose of this research is to investigate and compare the effectiveness of parent-child therapy based on behavioral techniques and coping therapy based on cognitive techniques on reduction of the intensity of child behavior problems in a sample of preschool children.
Method: This was a semi experimental study with pre and post test along with 6 month follow up. 90 children with behavior disorder were selected from the kindergartens of Shahindej city. Then three groups of the children were selected randomly and mothers were also randomly assigned to two experimental groups (29 subjects) and a comparison group (30 subjects). Each group completed the Eyberg child behavior inventory before and after the intervention. This measurement was done again six month later to investigate the effect of the therapy. Parent-child interaction therapy and coping therapy were carried out for 12 sessions (three times a week) for experimental group. The control group received no intervention. Data were analyzed by Levine test, analysis of variance with repeated measure
Results: The findings showed that parent-child therapy and coping therapy were very effective in reducing the intensity of behavior problem. The result of therapy in 6-month follow up also showed lower levels of intensity of child behavior problems.
Discussion and Conclusion: Generally, the results indicate that both therapies were effective equally in reducing the intensity of the symptoms. But there's no significant difference in the result of the two therapy groups by the method of analysis of variance and repeated measure.
 

کلیدواژه‌ها [English]

  • Children Behavior Disorder
  • Parent-Child Interaction Therapy
  • Coping Therapy