هدف پژوهش حاضر تعیین تأثیر آموزش مهارت های زندگی بر سلامت عمومی در دانشجویان دانشگاه سمنان بود. در یک طرح آزمایشی همراه با پیش آزمون و پس آزمون توأم با گروه کنترل، 54 نفر از این دانشجویان به طور تصادفی انتخاب و در گروه‌های آزمایشی و کنترل قرار گرفتند. شرکت کنندگان در دو مرحله پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ-28) را تکمیل کردند و گروه آزمایشی ده جلسه آموزش مهارت های زندگی را هفته ای یکبار دریافت کرد. تحلیل کواریانس حاکی از آن بود که آموزش مهارت های زندگی بطور معناداری سلامت عمومی دانشجویان گروه آزمایش را بهبود بخشیده است و باعث کاهش معنادار علایم نشانه های بدنی، اضطراب و بی خوابی، اختلال عملکرد اجتماعی و افسردگی گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شده است (05/0>p). بر اساس این یافته، نتیجه گرفته می شود که آموزش مهارت های زندگی به عنوان یک راهکار مؤثر می تواند برای ارتقای سلامت عمومی دانشجویان بکار رود.
رحیمیان بوگر, اسحق, محمدی فر, محمد علی, نجفی, محمود, دهشیری, غلامرضا. (1392). تأثیر مهارتهای زندگی بر سلامت عمومی دانشجویان. روانشناسی بالینی و شخصیت, 11(1), 23-34.
MLA
اسحق رحیمیان بوگر; محمد علی محمدی فر; محمود نجفی; غلامرضا دهشیری. "تأثیر مهارتهای زندگی بر سلامت عمومی دانشجویان". روانشناسی بالینی و شخصیت, 11, 1, 1392, 23-34.
HARVARD
رحیمیان بوگر, اسحق, محمدی فر, محمد علی, نجفی, محمود, دهشیری, غلامرضا. (1392). 'تأثیر مهارتهای زندگی بر سلامت عمومی دانشجویان', روانشناسی بالینی و شخصیت, 11(1), pp. 23-34.
VANCOUVER
رحیمیان بوگر, اسحق, محمدی فر, محمد علی, نجفی, محمود, دهشیری, غلامرضا. تأثیر مهارتهای زندگی بر سلامت عمومی دانشجویان. روانشناسی بالینی و شخصیت, 1392; 11(1): 23-34.
)