نویسندگان
1
دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ساوه، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان
2
دانشگاه علامه طباطبایی
3
دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ساوه
چکیده
مقدمه: این پژوهش با هدف ارائه مدل معادلات ساختاری برای پیش‌بینی تعالی پس از آسیب بر اساس گشودگی به تجربه و درک از خود با میانجیگری حمایت اجتماعی در جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از حادثه مورد بررسی قرار گرفت.
روش: به دلیل محدودیت حجم جامعه کلیه جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از حادثه ساکن شهر ساوه که تعداد آن‌ها 300 نفر بود به روش سرشماری به‌عنوان واحد نمونه انتخاب شدند. آزمودنی‌ها به پرسشنامه گشودگی به تجربه (سانگ وو، 2013)، درک از خود (بک و آستین، 1978)، حمایت اجتماعی (شربورن و استوارت، 1991) و تعالی پس از آسیب (تدسکی و کالهون، 1996) پاسخ دادند. روش آماری پژوهش حاضر برای تحلیل داده‌ها تحلیل مسیر بود.
نتایج: با توجه به مدل برازش یافته، یافته‌ها نشان داد درک از خود، گشودگی به تجربه و حمایت اجتماعی اثر مستقیم و مثبت بر تعالی پس از آسیب دارند. درک از خود و گشودگی به تجربه، علاوه بر تأثیر مستقیم، به‌صورت غیرمستقیم و با واسطه حمایت اجتماعی نیز بر تعالی پس از آسیب جانبازان تأثیر داشتند. درک از خود، حمایت اجتماعی و گشودگی به تجربه به ترتیب بیشترین سهم را در پیش‌بینی تعالی پس از آسیب داشتند.
بحث و نتیجه‌گیری: با افزایش درک از خود و گشودگی به تجربه، میزان حمایت اجتماعی افزایش یافته و این امر درنهایت به افزایش تعالی پس از آسیب در بین جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از حادثه منجر می‌شود.
کلیدواژه‌ها
