مقدمه: هدف پژوهش حاضر، بررسی ساختار عاملی تأییدی و ویژگی‌های روانسنجی مقیاس خودکارآمدی مقابله‌ای (چسنی، نیلاند، چامبرز، تایلر و فولکمن 2006) در بین دانشجویان ایرانی بود. روش: این مطالعه از نوع پژوهش‌های توصیفی محسوب می‌گردد، گروه نمونه در این پژوهش شامل 250 نفر از دانشجویان دانشگاه پیام نور دهدشت در سال تحصیلی 94-1393 بود که به روش نمونه‌گیری تصادفی انتخاب شدند. برای تحلیل داده‌ها، از روش تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی، روایی همگرا، آزمون t برای گروه‌های مستقل و همبستگی پیرسون استفاده گردید. نتایج: در تحلیل عاملی اکتشافی سه عامل استخراج گردید که 61.84 درصد از واریانس مشترک نمرات را تبیین می‌کند. تحلیل عامل تأییدی نیز از ساختار سه عاملی مقیاس خودکارآمدی مقابله‌ای در نمونه به کار گرفته شده حمایت می‌کند. این مقیاس با مقیاس خودکارآمدی عمومی نیز همبستگی مثبت نشان داد. همچنین، ضرایب پایایی عوامل مقیاس به روش آلفای کرونباخ و تنصیف (اسپیرمن-براون و گاتمن) بین 0.63 تا 0.91 به دست آمده است. بحث و نتیجه‌گیری: به‌طور کلی، نتایج پژوهش حاضر نشان داد که این مقیاس در نمونه دانشجویان ایرانی، از ساختار سه عاملی و روایی و پایایی مطلوبی برخوردار است؛ بنابراین، می‌توان از مقیاس خودکارآمدی مقابله‌ای در نمونه‌های ایرانی استفاده کرد.
)