بررسی اثربخشی درمان گروهی شناختی- رفتاری در پیشگیری از عود و بهبود سلامت روانی افراد معتاد

نویسندگان

دانشگاه شیراز

چکیده

هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان گروهی شناختی _ رفتاری بر بهبود سلامت روانی و پیشگیری از عود در افراد معتاد بوده‌‌است. به همین منظور در یک طرح پژوهشی شبه تجربی 15 نفر از معتادینی که در مرکز خود معرف بهزیستی شیراز دوره سم‌زدایی را با موفقیت به اتمام رسانده بودند براساس ملاک‌هایی انتخاب و در گروه آزمایش و 15 نفر دیگر نیز از همین معتادین براساس چند ملاک با این گروه همتا‌‌شده، در گروه کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش به مدت 12 جلسه 5/1 ساعته از درمان گروهی شناختی- رفتاری بهره‌‌مند شد و گروه کنترل نیز به همین مدت در گروه‌های بی‌نام شرکت کرد که در آن، درمان خاصی صورت نمی‌پذیرفت. دو گروه قبل از شروع، بعد از اتمام درمان و دو ماه پس از آن مورد سنجش قرار گرفتند. ابزار اندازه‌‌گیری مورد استفاده در این تحقیق، پرسشنامه سلامت عمومی ‌(GHQ-28) و آزمایش سنجش مورفین در ادرار بوده‌‌است. برای بررسی و تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش‌های آمار توصیفی و آزمون تحلیل واریانس با تدابیر مکرر مختلط (Mixed Repeated Measures) با طرح 32 و همچنین آزمون تعقیبی مقایسه‌های جفتی استفاده شده‌‌است . نتایج حاصل از تحلیل یافته‌ها نشان داد که بین دو گروه در مراحل پیش‌‌آزمون، پس‌‌آزمون و پیگیری از لحاظ وضعیت سلامت روانی، تفاوت معنا‌داری دیده می‌شود و درمان گروهی شناختی- رفتاری در پیشگیری از عود در افراد معتاد مؤثر بوده‌‌است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The Effectiveness of Cognitive-Behavioral Group Therapy in Improve-ment of Relapse Prevention Skills and Mental Health in the Addicts

نویسندگان [English]

  • J. Mollazade
  • A. Ashouri
چکیده [English]

The purpose of this study was to investigate the effectiveness of cognitive-behavioral group therapy in improvement of relapse prevention skills and mental health in the addicted. The statistical population was all the addicted who were successfully detoxificated. For experimental group fifteen addicts were selected based on the available sample and for control group, fifteen subjects were paired with subjects of experimental group. The experimental group received cognitive-behavioral group therapy during twelve 90-minute sessions. The control group did not receive any treatment. Later, all participants completed the GHQ-28 inventory as pretest, posttest and 2 month follow up questionnaire. After treatment, urine test was performed for pre- test and follow up to identify relapsed individuals. The results revealed that cognitive-behavioral group therapy has significant effects on the improvement of relapse prevention skills and mental health in the addicts.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Cognitive-behavioral group therapy
  • Mental Health
  • relapse prevention
  • Addiction