تعیین اثر خانواده درمانی ساختاری در درمان اختلالات اضطرابی کودکان

نویسندگان

1 دانشگاه شاهد

2 دانشگاه تربیت معلم

چکیده

  هدف پژوهش حاضر، مطالعه اثر بخشی رویکرد خانواده درمانی ساختاری در بهبود اختلالات اضطرابی کودکان از طریق ایجاد تغییر در ساختار خانواده، کاهش تعارضات در روابط والدین خانواده‌های دارای کودکان مبتلا به اختلالات اضطرابی کودکان بوده است. روش پژوهش شبه تجربی بوده و با اجرای پیش آزمون و پس آزمون و ارائه مداخله و اندازه‌گیری مکرر انجام شد. 40 خانواده با حداقل یک فرزند دارای اختلالات اضطرابی که به‌طور تصادفی در دوگروه مساوی شامل گروه آزمایشی و گروه کنترل جایگزین شده و در این مطالعه شرکت کردند. اعضای خانواده‌های گروه آزمایشی، به مدت 9 جلسه در معرض مداخله درمانی با طرح درمانی یکسان (که بر اساس رویکرد خانواده درمانی ساختاری از پیش طراحی شده بود) قرار گرفتند. همچنین خانواده‌ها شش هفته پس از آخرین جلسه درمان در یک جلسه پیگیری نیز شرکت کردند. ابزار پژوهش مصاحبه تشخیصی بر اساس معیارهای DSM-IV-TR و مقیاس اضطراب کودکان اسپنس بود. در طول مدت مطالعه گروه کنترل هیچگونه مداخله‌ای را دریافت نکرد. نتایج نشان داد که اثر بخشی خانواده درمانی ساختاری در بهبود اختلالات آسیمگی، هراس اجتماعی و ترس از صدمات جسمانی، اضطراب تعمیم یافته و اختلال وسواس- اجبار گروه آزمایشی (005/0 p < ) معنادار است

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The Efficacy of Structural Family Therapy in the Treatment of Children’s Anxiety Disorders

نویسندگان [English]

  • R. Mousavi, 1
  • V. Farzad, 2
  • Sh. Navvabi Nejhad, 2
چکیده [English]

 The present study aims at investigating the efficacy of “Structural Family Therapy” on treating children's "Separation Anxiety" through altering the family structure, and reducing parents' conflicts. Adopting a quasi- experimental method, the researcher performed pretest-posttest intervention and multivariate repeated measures. Forty families with at least one child suffering from Anxiety disorders were randomly assigned to two equal experimental and control groups.  The experimental group received similar treatment to the control group for nine sessions. In addition, the above mentioned groups participated in a follow-up session six weeks after the last intervention. Then a multi-modal assessment of anxiety was performed including Spence's "Children's Anxiety Scale" and a diagnostic interview based on DSM-IV-TR criteria (2000). Where as, the control group was kept intact.  The results revealed that the “Structural Family Therapy” is efficient in reducing children's Anxiety disorders (at p < 0.005) such as obsessive-compulsive, generalized anxiety disorder, social phobia, panic disorder, and fear of injury.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Structural Family Therapy
  • obsessive-compulsive, generalized anxiety disorder, social phobia, panic disorder, fear of injury