پیش‌بینی اختلال خشم انفجاری متناوب در زندانیان براساس پرخاشگری، اضطرار منفی و نارسایی هیجانی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشگاه آزاد اسلامی، واحد رشت

2 دانشگاه گیلان

چکیده

مقدمه: هدف این مطالعه، پیش‌بینی اختلال خشم انفجاری متناوب در زندانیان بر اساس پرخاشگری، اضطرار منفی و نارسایی هیجانی بود.
روش: این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه افراد ساکن در زندان مرکزی شهر رشت در سال 1396 بودند. نمونه پژوهش شامل 350 نفر از زندانیان بود که 175 نفر مبتلا به اختلال خشم انفجاری متناوب و 175 زندانی بدون اختلال خشم انفجاری متناوب بودند و به صورت در دسترس انتخاب شدند. برای جمعآوری داده‌ها از پرسشنامه اختلال خشم انفجاری متناوب کوکارو و همکاران (2017)، مقیاس رفتار تکانه‏ای لاینام و همکاران (2006)، پرسشنامه پرخاشگری ویلیامز و همکاران (1996) و پرسشنامه نارسایی هیجانی بگبی و همکاران (1994) استفاده شد.
نتایج: نتایج تحلیل تابع تشخیص نشان داد پرخاشگری، اضطرار منفی و نارسایی هیجانی پیشبینهای معناداری هستند که میتوانند زندانیان با و بدون اختلال خشم انفجاری متناوب را از یکدیگر متمایز کنند و این متغیرها توانسته است 75.4 درصد از موارد را به درستی در گروهها قرار دهد.
بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به توان پیشبینی نارسایی هیجانی، اضطرار منفی و پرخاشگری برای اختلال خشم انفجاری متناوب در زندانیان، نتایج این پژوهش تلویحات مهمی در آسیب‌شناسی اختلال خشم انفجاری متناوب دارد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Predicting intermittent explosive disorder on the Basis of aggression, negative emergency and alexithymia

نویسندگان [English]

  • Mahdi Gharib Pour 1
  • Bahman Akbari 1
  • Abbas Abolghasemi 2
چکیده [English]

Introduction: The purpose of this study was to predicting intermittent explosive disorder on the basis of aggression, negative emergency and alexithymia.
Method: This research was a correctional descriptive study. The statistical population of this research includes all Prisoners of the central prison of Rasht city are in 2017. The sample consisted of 350 prisoners that were 175 people with intermittent explosive disorder and 175 people without intermittent explosive disorder and chosen by convenience sampling method. Data were collected using the intermittent explosive disorder questionnaire Coccaro et al (2017), impulsive behavior scale Lynam et al (2006), aggression questionnaire Williams et al (1996) and alexithymia questionnaire Bagby et al (1994).
Results: The results of discriminant analysis showed that the average scores of the aggression, negative emergency and alexithymia are the best predictors that could discriminate the prisoners with and without intermittent explosive disorder from each other and these variables place 75.5 percent of cases correctly in groups.
Conclusion: According to predictability aggression, negative emergency and alexithymia for without intermittent explosive disorder in prisoners, this finding has important implications for pathology of intermittent explosive disorder.

کلیدواژه‌ها [English]

  • aggression
  • negative emergency
  • Alexithymia
  • intermittent explosive disorder

مراجع

 1-Walmsley, R. (2013). World prison population list, 10th edn. http:// www.prisonstudies. org/ sites /default /files/resources/downloads/wppl_10.pdf (accessed Sept 10, 2014).
2- International Centre for Prison Studies. (2015). http://www.prisonstudies.org/ country/ Iran.
3- گنجی، مهدی (1394). آسیب‌شناسی روانی DSM-5. تهران: انتشارات ساوالان.
4- American Psychiatric Association. (2013). Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders. American Psychiatric Association, Washington, DC 5th ed.
5- Coccaro, E. F. Fanning, J. R. & Lee, R. (2017). Intermittent explosive disorder and substance use disorder: Analysis of the national comorbidity survey replication sample. The Journal of Clinical Psychiatry, 78(6), pp. 697-702.
6- Mundt, A. P. Alvarado, R. Fritsch, R. Poblete, C. Villagra, C. Kastner, S. & Priebe, S. (2013). Prevalence rates of mental disorders in Chilean prisons. PLOS One, 8(7), e69109.
7- Street, N. W. McCormick, M. C. Austin, S. B. Slope, N. Habre, R. & Molnar, B. E. (2016). Sleep Duration and Risk of Physical Aggression against Peers in Urban Youth. Sleep Health, 2(2), pp. 129-135.
8- Xie, X. Chen, W. Lei, L. Xing, C. & Zhang, Y. (2016). The Relationship between Personality Types and Prosocial Behavior and Aggression in Chinese Adolescents. Personality and Individual Differences, 95(1), pp. 56-61.
9- Graves, K. N. Kaslow, N. J. & Frabutt, J. M. (2010). A culturally-informed approach to trauma, suicidal behavior, and overt aggression in African American adolescents. Aggression and violent Behavior, 15, pp. 36-41.
10- Coccaro, E. F. Fridberg, D. J. Fanning, J. R. Grant, J. E. King, A. C. & Lee, R. (2016). Substance use disorders: Relationship with intermittent explosive disorder and with aggression, anger and impulsivity. Journal of Psychiatric Research, 81, pp. 127-132.
11- Coccaro, E. F. Fanning, J. R. Keedy, S. K. & Lee, R. (2016). Social cognition in intermittent explosive disorder and aggression. Journal of Psychiatric Research, 83, pp. 140-150.
12- Coccaro, E. F. Solis, O. Fanning, J. & Lee, R. (2015). Emotional intelligence and impulsive aggression in intermittent explosive disorder. Journal of Psychiatric Research, 61, pp. 135-140.
13- Delisi, M. Elbert, M. Caropreso, D. Tahja, K. Heinrichs, T. & Drury, A. (2017). Criminally explosive: Intermittent explosive disorder, criminal careers and psychopathology among federal correctional clients. International Journal of Forensic Mental Health, 14, pp. 1-11.
14- Coccaro. E. F. (2018). DSM-5 intermittent explosive disorder: Relationship with disruptive mood dysregulation disorder. Comprehensive Psychiatry, 84, pp. 118-121.
15- Anestis, M. D. Smith, A. Fink, E. L. & Joiner, T. (2009). Dysregulated eating and distress: Examining the specific role of negative urgency in a clinical sample. Cognitice Therapy and Research, 33(4), pp. 390-397.
16- Anestis, M. D. & Joiner, T. (2011). Examining the role of emotion in suicidality: Negative urgency as an amplifier of the relationship between components of the interpersonal-psychological theory of suicidal behavior and lifetime number of suicide attempts. Journal of Affective Disorders, 129(1-3), pp. 261-269.
17- Albein-Urios, N. A. Martinez-Gonzalez, J. M. Lozano, O. Moreno-Lopez, L. M. Soriano-Mac, C. & Verdejo-Garcia, A. (2013). Negative Urgency, disinhibition and reduced temporal pole gray matter characterize the comorbidity of cocaine dependence and personality disorders. Drug and Alcohol Dependence, 132(1-2), pp. 231-237.
18- Fossati, A. Gratz, K. L. Maffie, C. & Borroni, S. (2014). Impulsivity dimensions, emotion dysregulation and borderline personality disorder feature among Italian nonclinical adolescents, Borderline Personality Disorder and Emotion Dysregulation. Retrieved from http://www.bpded.com.
19- Puhalla, A. A. Ammerman, B. A. Uyeji, L. L. Berman, M. E. McCloskey, M. S. (2016). Negative urgency and reward/punishment sensitivity in intermittent explosive disorder. Journal of Affective Disorders, 201, pp. 8-14.
20- Grabe, H. J. Schwahn, C. Barnow, S. Spitzer, C. Johne, U. Freyberger, H. J. Schminkef, U. Felix, S. & Völzke, H. (2010). Alexithymia, hypertension, and subclinical atherosclerosis in the general population. Journal of Psychosomatic Research, 68, pp. 139–147.
21- Baiardini, I. Abbà, S. Ballauri, M. Vuillermoz, G. & Braido, F. (2011). Alexithymia and chronic diseases: the state of the art. GiornaleItaliano di MedicinadelLavoroedErgonomia, 33(1), pp. 47-52.
22- Sifneos, P. E. (2000). Alexithymia, clinical issues, politics, and crime. Psychotherapy and Psychosomatics, 69(4), pp. 113-116.
23- Swart, M. Kortekaas, R. & Aleman, A. (2009). Dealing with feelings: characterization of trait alexithymia on emotion regulation strategies and cognitive-emotional processing. Plos One, 4(6), e5751.
24- Kojima, M. Senda, Y. Nagaya, T. Tokudome, S. & Furukawa, T. A. (2003). Alexithymia, depression and social support among Japanese workers. Journal of Psychotherapy and Psychosomatics, 72, pp. 307-314.
25- Zakiei, A. Karami, J. Alikhani, M. Ghasemi, S. R. &Rajabi, N. (2013). The relationship between alexithymia, irrational beliefs, positive and negative emotions with mental disorders. Hormozgan Medical Journal, 7(5), pp. 435-446.
26- Jenkins, A. L. McCloskey, M. S. Kupler, D. Berman, M. E. & Coccaro, E. F. (2015). Self-harm behavior among individuals with intermittent explosive disorder and personality disorders. Journal of Psychiatric Research, 50, pp. 125-131.
27- Fettich, K. C. McCloskey, M. S. Look, A. E. & Coccaro, E. F. (2015). Emotion regulation deficits in intermittent explosive disorder. Aggressive Behavior, 41, pp. 25-33.
28- Coccaro, E. F. Berman, M. E. & McCloskey, M. S. (2017). Development of a screening questionnaire for DSM-5 intermittent explosive disorder (IED-SQ). Comprehensive Psychiatry, 74, pp. 21-26.
29- ناسبوم، آبراهام (1395). راهنمای عملی مصاحبه تشخیصی با استفاده از ملاک‌های DSM-5. ترجمه فرزین رضاعی و علی‌اکبر فروغی، تهران: انتشارات ارجمند.
30- Wiliams, T. Boyd, J. Cascardi, M. & Poythress, N. (1996). Factor structure and convergent validity of the aggression Questionnaire in an offender population. Psychological Assessment, 8, pp. 398-403.
31- محبوبی، طاهر؛ سلیمی، حسین و حسینی، سید عدنان (1394). تأثیر آموزش خودکنترلی هیجانی بر کاهش پرخاشگری کلامی دانشجویان دانشگاه پیام نور. دو فصلنامه شناخت اجتماعی، 4(2)، صص 136-124.
32- Lynam, D. R. Smith, G. T. Whiteside, S. P. & Cyders, M. A. (2006). The UPPS-P: Assessing five personality pathways to impulsive behavior (tech. rep.). West Lafayette, IN: Purdue University.
33- Lynam, D. R. & Miller, J. D. (2004). Personality pathways to impulsive behavior and their relations to deviance: Results from three samples. Journal of Quantitative Criminology, 20(4), pp. 319–341.
34- بشرپور، سجاد و عباسی، آزاده (1393). رابطه بین تحمل آشفتگی و اضطرار منفی و مثبت با شدت وابستگی و ولع مصرف در افراد وابسته به مواد. مجله تحقیقات علوم رفتاری، 12(1)، صص 102-92.
35- Bagby, R. M. Parker, J. D. A. & Taylor, G. J. (1994). The Twenty-Item Toronto Alexithymia Scale-I: Item selection and cross-validation of the factor structure. Journal of Psychosomatic Research, 38(6), pp. 23-32.
36- Besharat, M. A. (2007). Reliability and factorial validity of Farsi version of the Toronto Alexithymia Scale with a sample of Iranian students. Psychological Reports, 101(5), pp. 209-222.
37- Ghorbani, N. Bing. M. N. Watson, P. J. Davison, H. K. & Mack, D. A. (2002). Self-reported emotional intelligence: Construct similarity and functional dissimilarity of higher-order processing in Iran and the United States. International Journal of Psychology, 37(5), pp. 297-308.
38-اسدی، زهرا و نجفی، محمود (1397). مقایسه پرخاشگری ، افسردگی، اضطراب، استرس و ترس از ارزیابی منفی در بین افراد معتاد و عادی. دو فصلنامه روان‏شناسی بالینی و شخصیت، 16(1)، صص 186-179.
39- امیدیان، مهدی؛ علی‏اکبری ‏دهکردی، مهناز؛ صفاری‏نیا، مجید و شریفی، علی‏اکبر (1395). بررسی اثربخشی آموزش گروهی کنترل خشم به شیوه عقلانی، رفتاری و عاطفی بر کاهش پرخاشگری زندانیان مرد زندان مرکزی شهرکرد. دو فصلنامه روان‏شناسی بالینی و شخصیت ، 14(2)، صص 19-7.
40- زمانی، نرگس؛ فرهادی، مهران؛ جمیلیان، حمیدرضا و حبیبی، مجتبی (1394). اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیک در کاهش خشم‌های انفجاری. مجله علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی اراک، 18(8)، صص 44-35.
41- طاهری فرد، مینا؛ ابوالقاسمی، عباس و حاجلو، نادر (1394). اضطراب مثبت و منفی در افراد دارای اختلال شخصیت مرزی و ضداجتماعی. فصلنامه روانشناسی معاصر، 10، صص 989-986.
42- Besharat, M. A. & Shahidi, S. (2011). What is the relationship between alexithymia and ego defense styles? A correlational study with Iranian students. Asian Journal of Psychiatry, 4, pp. 145-149.
43- بشارت، محمدعلی؛ محمدی ‏حسینی‏نژاد، الهه و لواسانی، مسعود غلامعلی (1393). نقش واسطه‌ای راهبردهای تنظیم شناختی هیجان در رابطه بین ناگویی هیجانی، خشم و نشخوار خشم با سبک‌های دفاعی من. روانشناسی معاصر، 9(2)، صص 48-29.
44- McCloskey, M. S. Phan, K. L. Angstadt, M. Fettich, K. C. & Coccaro, E. F. (2016). Amygdala hyper activation to angry faces in intermittent explosive disorder. Journal of Psychiatry Research, 79, pp. 34-41.
45- Kringelbach, M. L. & Rolls, E. T. (2004). The functional neuroanatomy of the human orbitofrontal cortex: Evidence from neuroimaging and neuropsychology. Progress in Neurobiology, 72(5), pp. 341–372.
46- Rolls, E. T. & Grabenhorst, F. (2008). The orbitofrontal cortex and beyond: from affect to decision-making. Progress in Neurobiology, 86(3), pp. 216–244.
روانشناسی بالینی و شخصیت
دوره 18، شماره 1 - شماره پیاپی 34
34
فروردین 1399
صفحه 79-88

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار