اثربخشی گروه درمانی شناختی وجودگرا بر افسردگی والدین فرزندان مبتلا به سرطان

نویسندگان

1 دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

2 دانشگاه علوم بهزیستی

3 دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز

4 دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی

5 دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی.

چکیده

چکیده این مطالعه با استفاده از شیوه نیمه آزمایشی بصورت طرح پیش آزمون – پس آزمون و به منظور بررسی اثربخشی گروه درمانی شناختی وجودگرا در افسردگی والدین فرزندان مبتلا به سرطان انجام گردید. روش کار : برای این منظور 30 والد (24 تا 54 ساله) دارای فرزند مبتلا به سرطان از بین والدین داوطلب مراجعه کننده به بیمارستان محک انتخار و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و شاهد گمارده شدند. قبل از مداخله درمانی، هر دو گروه با آزمون افسردگی بک- II (1996) مورد ارزیابی قرار گرفتند. گروه آزمایشی در دوازده جلسه 90 دقیقه ای گروه درمانی شناختی وجودگرا که به صورت 2 جلسه در هفته اجرا گردید شرکت نمودند، ولی در گروه شاهد هیچ گونه مداخله رسمی روانشناختی انجام نگرفت. در پایان مداخله، هر دو گروه مجددا با آزمون مذکور مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS برای اجرای آزمون آماری تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاکی از وجود تفاوت معنی دار در میزان افسردگی دو گروه به نفع گروه آزمایش ( 01/0>p) بود. نتیجه گیری : گروه درمانی شناختی وجودگرا می تواند در کاهش افسردگی والدین فرزندان مبتلا به سرطان موثر باشد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Effectiveness of Group Cognitive-Existential therapy on Depression of parents with children having cancer

نویسندگان [English]

  • M Eskandari 1
  • B Bahmani 2
  • F Hasani 3
  • A.A Dadkhah 4
  • M Naghiyayee 5
چکیده [English]

This Study used a semi experimental method as the pretest – posttest and to evaluate the effectiveness of cognitive-existential therapy on depression of parent with children having cancer. Methods: For this purpose 30 parents with children having cancer (24 to 54 years old) were divided randomly into experimental and control groups. Both groups were evaluated with Beck depression Inventory–II (1996), before the intervention. The experimental group received group cognitive-existential therapy in 12 sessions, each lasting 90 minutes (2 sessions per week), but no psychological intervention was applied in control group. At the end of intervention, both groups were reassessed. Data using SPSS software for statistical analysis of covariance test were analyzed. Results indicate significant differences in rates of depression between the two groups in favor of experimental group. Conclusion: cognitive-existential therapy can be effective in reducing depression in parent of children with cancer.

کلیدواژه‌ها [English]

  • group cognitive
  • existential therapy
  • Depression
  • parent with children having cancer

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار