مقایسه اثربخشی درمان ذهن آگاهی مبتنی بر شناخت و درمان شناختی- رفتاری بر پیش بین های عود در مبتلایان به افسردگی اساسی عود کننده

نویسندگان

1 دانشگاه تربیت مدرس

2 مرکز تحقیقات علوم رفتاری، دانشگاه علوم پژشکی بقیه‌الله (عج

چکیده

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان ذهن آگاهی مبتنی بر شناخت و درمان شناختی رفتاری بر نشانه های پیش بین عود در مبتلایان به افسردگی اساسی عود کننده انجام شده است. این پژوهش از نوع طرح های پیش آزمون- پس آزمون است که بدین منظور 40 فرد مبتلا به افسردگی عود کننده انتخاب و به تصادف در دو گروه درمان شناختی رفتاری گروهی و درمان ذهن آگاهی مبتنی بر شناخت اختصاص داده شدند. کلیه آزمودنی ها بواسطه پرسشنامه های: سیاهه افسردگی بک– II، مقیاس نگرش های ناکارآمد، مقیاس پاسخ های نشخواری، مقیاس رضایتمندی از خود در پیش و پس از مداخله مورد ارزیابی قرار گرفتند. تحلیل نتایج بواسطه آزمون تحلیل آماری کوواریانس تک متغیره و چند متغیره نشان داد که درمان شناختی رفتاری نشانه های باقیمانده افسردگی و نگرش های ناکارآمد در مبتلایان به افسردگی اساسی عود کننده را بیشتر از درمان ذهن آگاهی مبتنی بر شناخت پس از اختتام درمان کاهش می دهد حال آن که درمان ذهن آگاهی مبتنی بر شناخت نشخوار ذهنی، واکنش پذیری شناختی و رضایتمندی از خود در مبتلایان به افسردگی اساسی عود کننده را بیشتر از درمان شناختی رفتاری پس از اختتام درمان کاهش می دهد در آخر پیشنهاد می گردد که با تلفیق دو شیوه درمانی، درمان شناختی رفتاری و درمان ذهن آگاهی مبتنی بر شناخت، برای مبتلایان به افسردگی اساسی می توان پیش بین های عود را بطور قابل ملاحظه ای کاهش داد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Miulness based Cognitive therapy versus Cognitive Behavioral therapy on predictors of relapse in recurent Depression

نویسندگان [English]

  • mahdiyeh melyani 1
  • Abas Ali Alahyari 1
  • parviz azadfallah 1
  • Ali Fathi Ashtiani 2
  • azadeh tavoli 1
چکیده [English]

Introduction: The present study was carried out to examine the effectiveness of Mindfulness based Cognitive therapy versus Cognitive Behavioral therapy on predictors of relapse in recurrent Depression.
Method: The study design pre-test - post-test in which 40 patients with recurrent depression who were selected and randomly assigned to either group MBCT and CBT. They were assessed with Beck Depression Inventory – II, Ruminative Responses Scale, Dysfunctional Attitude Scale, Self-Compassion scale at pre - post assessment.
Results: The results of MANCOVA and ANCOVA Test supported the effectiveness of Cognitive behavioral therapy on residual depression, dysfunctional attitudes. On the other hand. Mindfulness based cognitive therapy has been proved to be more effective in rumination, cognitive reactivity and self compassion.
Conclusion: In sum, it is proposed that combination of CBT and MBCT could be more effective on predictors of relapse in recurrent Depression.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Mindfulness based Cognitive therapy
  • Cognitive behavior therapy
  • recurrent Major Depression
  • Predictors relapse