اثزبخشی زوج درمانی رفتاری در بهبود عملکرد ازدواج و کاهش تعارضات زناشویی در بین زوجین دارای عضو معتاد

نویسندگان

چکیده

هدف پژوهش حاضر تعیین تفاوت های مربوط به عملکرد ازدواج و تعارض زناشو یی در ب ین زوجین دارای عضو معتاد بوده است که به دنبال زوج درمانی رفتاری ایجاد شده اند . بد ین شهر مشهد (T.C) منظور 30 زوج ( 60 نفر ) از بین مراجعه کنندگان مرکز اجتماع درمان مدار به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب و به صورت تصادف ی در دو گروه آزما یش و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش 12 جلسه 60 دقیقه ای زوج درمانی رفتاری به صورت هفتگ ی دریافت کردند، گروه کنترل هیچ مداخله مشخصی دریافت نکردند. در این پژوهش بر ای جمع آوری داده ها در دو مرحله پ یش آزمون و پس آزمون ، از پرسشنامه های عملکرد استفاده شد. نتایج آزمون آماری یومن ویتن ی(در (MCQ) و تعارضات زناشویی (MFAI) ازدواج مورد مقیاس ها با توزیع غیر نرمال) حاکی از تفاوت معنادار دو گروه کنترل و آزما یش در متغییر های عملکرد ازدواج و تعارضات زناشویی بود. مقایسه میانگین ها نشان داد که آموزش زوج درمانی رفتاری به طور معناداری بر بهبود عملکرد ازدواج و کاهش تعارضات زناشو یی را در عملکرد ازدواج و (P < 0/ موثر بوده و زوج ین در گروه آزما یش افز ایش معنادار ی( 05 را در تعارضات زناشویی نشان دادند. به طور کل ی نتا یج (P < 0/ همچنین کاهش معناداری( 05 پژوهش حاضر حاکی از آن است، زوج ین ی که زوج درمان ی رفتار ی دریافت کرده اند در مقایسه با زوجینی که ای ن درمان را در یافت نکرده اند از عملکرد ازدواج بهتر و تعارض زناشویی کمتری برخودار می باشند.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Effectiveness of Behavioral Couple Therapy in Improvement of Marriage Performance and Reduction of Marital Conflicts in Couples with One Addicted Member

نویسندگان [English]

  • najmeh mahdizadeg
  • ali akbar solaymani
  • ali fathi ashtiyani
چکیده [English]

The purpose of this paper is to determine differences related to marriage performance and marital conflicts among couples with one addicted member which are created due to behavioral couple therapy. To this end, 30 pairs (60) of the patients of the Center for Therapeutic Community (TC) in Mashhad were selected using random sampling and were randomly assigned to experimental and control groups. Experimental group received 12 weekly sessions of 60-minute behavioral couple therapy while the control group did not receive any specific intervention. In this study to collect data on pre-test and post-test questionnaires, marriage function (MFAI) and marital conflict (MCQ) were used. Whitney U-test results (in case of non-normal distribution scale) indicate significant differences between control and experimental groups on the variables of marriage and marital conflicts. Comparison of averages showed that training in behavioral marital therapy significantly improves performance and effectively reduces marital conflict, and married couples in the experimental group showed a significant increase (P

کلیدواژه‌ها [English]

  • Behavioral couple therapy
  • Marriage performance
  • Marital conflict
  • Addiction