اثربخشی گروه‌درمانی به شیوه شناختی ـ رفتاری بر کاهش اضطراب امتحان و افزایش خودکارآمدی دانش‌آموزان دختر اول دبیرستان

نویسندگان

1 دانشگاه پیام نور

2 دانشگاه آزاد اسلامی، پردیس علوم و تحقیقات رشت

چکیده

مقدمه: پژوهش حاضر باهدف اثربخشی گروه‌درمانی به شیوه شناختی ـ رفتاری بر کاهش اضطراب امتحان و افزایش خودکارآمدی دانش‌آموزان دختر اول دبیرستان انجام گردیده است.

روش: روش پژوهش آزمایشی و بر اساس طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بوده است. جامعه آماری شامل 60 نفر از دانش‌آموزان دختر اول دبیرستان که در مدارس سیاهکل در سال 94- 93 به تحصیل اشتغال دارند بوده است. نمونه آماری شامل افرادی است که در مقیاس اضطراب حداقل یک نمره بالاتر از میانگین و در مقیاس خودکارآمدی حداقل یک نمره پایین‌تر از میانگین به دست آوردند؛ که به‌صورت تصادفی در دو گروه 15 نفر (آزمایش و کنترل) جایگزین شدند. از هر دو گروه پیش‌آزمون به عمل آمد. سپس به گروه آزمایش، آموزش شناختی ـ رفتاری که 8 جلسه و هر جلسه به مدت 90 دقیقه و هر هفته یک جلسه آموزش داده شد به گروه کنترل در این مدت هیچ آموزشی داده نشد، در پایان‌ بر روی هر دو گروه به‌طور هم‌زمان و در شرایط یکسان پس‌آزمون اجرا گردید. به‌منظور گردآوری داده‌ها از پرسشنامه اضطراب امتحان اسپیلبرگر و پرسشنامه خودکارآمدی شرر و همکاران استفاده شد. داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره موردبررسی قرار گرفت و کلیه عملیات آماری به کمک نرم‌افزار «اس. پی. اس. اس. 20»  انجام شد.

نتایج: نتایج نشان داد که آموزش گروه‌درمانی به شیوه شناختی ـ رفتاری بر کاهش اضطراب امتحان دانش‌آموزان دختر اول دبیرستان اثر معنی‌دار وجود نداشت (001/0= ، 867/0=P، 03/0= (1،26)F). ولی در افزایش خودکار آمدی دانش‌آموزان اثر معنی‌دار وجود داشت (32/0= ، 002/0=P، 13/12= (1،26)F).

بحث و نتیجه‌گیری: گروه‌درمانی به شیوه شناختی ـ رفتاری برافزایش خودکار آمدی دانش‌آموزان دختر اول دبیرستان مؤثر بوده است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The effectiveness of cognitive-behavioral group therapy on reducing test anxiety and increasing self-efficacy in high school female students

نویسندگان [English]

  • Mohammad Mahdi Pasandideh 1
  • Masoumeh Taheri 2
چکیده [English]

Introduction: The purpose of present study was the effectiveness of cognitive-behavioral group therapy on reducing test anxiety and increasing self-efficacy in high school female students.
Method: The design of the study was experimental, pre-test, and post-test with control group. Statistical population includes 60 high school female students of Siahkal city in 2014-2015 academic year. Statistical sample includes the subjects who obtain a least one score above the average in anxiety scale and one score below the average in self-efficacy scale and they were categorized randomly in two 15-person experimental and control groups. The pre-test was administered for both groups. The experimental group received eight sessions of intervention once a week for about 90 minutes. But no intervention was applied in control group. After this stage, post-test was conducted for both groups at the same time and in the same condition. Both groups were evaluated with Spielberger test anxiety scale and general self-efficacy scale of Scherer et al. the statistical method of MANCOVA was used for data analysis, in addition to descriptive statistics and all operations were performed by SPSS-20 software.
Results: The results showed  that cognitive-behavioral therapy training had no significant effect on reducing test anxiety among high school female students (f(1/26)= 0/03,p=0/867,µ2=0/0001). But there was a meaningful effect on increasing the self-efficacy of the students (f (1/26) =12/13, p= 0/002, µ2=0/32).
Discussion and Conclusion: Cognitive-behavioral group therapy has been effective in increasing self-efficacy in high school female students.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Group therapy
  • Cognitive-behavioral
  • Test anxiety
  • Self-efficacy