اثربخشی الگوی بالینی خلاقیت درمانی بر علایم جسمانی، اضطراب، افسردگی و کارکرد اجتماعی دانش‌آموزان

نویسندگان

1 دانشگاه آزاد اسلامی، واحد گرمسار

2 دانشگاه خوارزمی

3 دانشگاه علامه طباطبایی

چکیده

مقدمه: الگوی بالینی خلاقیت درمانی راهبردی جدید برای افزایش کارآمدی ذهن و شخصیت است که می تواند باعث ارتقاء سلامت روان شود. این پژوهش به هدف بررسی اثربخشی الگوی بالینی خلاقیت درمانی در کنترل نشانگان آسیب روانی دانش آموزان شامل علایم جسمانی، اضطراب، افسردگی و کارکرد اجتماعی اجرا شد.

 روش: پژوهش با روش آزمایشی و با استفاده از طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل اجرا شد. نمونه پژوهش شامل 40 نفر از دانش آموز بود که با روش تصادفی انتخاب و همتاسازی شدند.  ابزار پژوهش پرسشنامه سلامت روان بود . داده ها پژوهش با استفاده از آزمون کواریانس تحلیل شدند.

نتایج: یافته‌های پژوهش کاهش معنی داری را در نشانگان آسیب دانش آموزان گروه آزمایشی نسبت به کنترل نشان داد. در سه مولفه شکایات جسمانی، اضطراب و اختلال در عملکرد اجتماعی بین دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری مشاهده شد. در مولفه افسردگی تفاوت معناداری پیدا نشد.

بحث و نتیجه‌گیری : یافته های پژوهش نشان داد که الگوی بالینی خلاقیت درمانی می تواند باعث کاهش شکایات جسمانی، اضطراب و اختلال در عملکرد اجتماعی در اافراد تحت درمان شده و استفاده از این روش درمانی برای مبتلایان به این گونه نشانگان در دانش آموزان پیشنهاد می شود.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The effectiveness of Clinical Creativity Therapy Model on Physical Symptoms, Anxiety, Depression and Social Functions of the Students

نویسندگان [English]

  • Alireza Pirkhaefi 1
  • Aliakbar Goudini 2
  • Abdolhamid Hosseini 3
چکیده [English]

Introduction: Clinical creativity therapy model is a new strategy for increasing the efficacy of mind and personality which leads to the improvement of mental health. The purpose of the study is to investigate the effectiveness of clinical creativity therapy model on controlling the mental damage symptoms of the students including physical symptoms, anxiety, depression and social function.
Method: This is an experimental research with pretest posttest pattern and the control group. 40 students were selected by random sampling and were matched. Research tools were Mental Health Questionnaire. Data were analyzed by Covariance Test.
Results: The findings of the research showed a significant decrease in the symptoms of the experimental group. There was a significant difference in three symptoms of physical complaints, anxiety and impairment in social function between the two experimental and control group. There was no significant difference in the component of depression.
Discussion and Conclusion: The findings of the research showed that clinical creativity therapy model can lead to the decrease of physical complaints, anxiety, and impairment in social function in people under treatment. This method is recommended as a therapy for people suffering from these symptoms.

کلیدواژه‌ها [English]

  • anxiety
  • Depression
  • Social Performance
  • Students