رواسازی و اعتباریابی نسخه فارسی مقیاس خود فراشخصی (MPS)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری روان‌شناسی، گروه روان‌شناسی دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

2 دانشیار گروه روان‌شناسی دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.

3 استادیار گروه روان‌شناسی دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.

چکیده

مقدمه: افرادی با خود فراشخصی برای پیدا کردن معنای زندگی و تعریف خود، از ابعاد شخصی و اجتماعی فراتر می‌روند، احساس هویت در این اشخاص فراتر از تمرکز بر خود بوده و شامل احساس ارتباط با تمام موجودات است. برای بررسی اثرهای شناختی، انگیزشی، هیجانی و رفتاری این بعد ازتفسیرخود، وجود ابزاری که از روایی و اعتبار قابل قبولی برخوردار باشد، ضروری است. هدف پژوهش حاضر رواسازی و اعتباریابی نسخه فارسی مقیاس خود فراشخصی است.
روش: نمونه پژوهش حاضر شامل ۲۰۰ نفر از دانشجویان مشغول به تحصیل در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۳۹۸ دانشگاه تهران و شهید بهشتی بودند و با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. نسخه فارسی مقیاس خود فراشخصی پس از طی مراحل ترجمه-بازترجمه، تنظیم و همراه با پرسشنامه‌های شاخص واکنش‌پذیری بین فردی و مقیاس افسردگی، اضطراب و تنیدگی اجرا گردید. در این پژوهش جهت بررسی روایی مقیاس، از تحلیل عاملی تأییدی و روایی همگرا و واگرا استفاده شد. برای بررسی روایی همگرا، همبستگی این مقیاس با زیرمقیاس‌های خیال‌پردازی، دیدگاه گیری و توجه همدلانه از مقیاس واکنش‌پذیری بین فردی و برای بررسی روایی واگرا همبستگی آن با مقیاس افسردگی، اضطراب و تنیدگی محاسبه گردید. هم‌چنین اعتبار مقیاس با استفاده از روش اعتبار همسانی درونی آلفای کرونباخ و تتای ترتیبی مورد ارزیابی قرار گرفت.
نتایج:  نتایج تحلیل عاملی تأییدی ساختار تک عاملی در نمونه ایرانی را تأیید می‌کند و دلالت بر نیکویی برازش و مطلوب بودن مدل تک عاملی دارد (χ2⁄df= 2.607, GFI= 0.917, RMSEA= 0.069, SRMR= 0.053).  همبستگی‌های معنادار بین مقیاس خود فراشخصی با مقیاس‌های شاخص واکنش‌پذیری بین‌فردی و مقیاس افسردگی، اضطراب و تنیدگی نیز روایی همگرا و واگرای مقیاس خود فراشخصی را تأیید می‌کنند (p <0.05). اعتبار مقیاس با استفاده از محاسبه ضریب آلفای کرونباخ کل مقیاس 0.86  و تتای ترتیبی کل مقیاس برابر با 0.84 به دست آمد.
بحث و نتیجه‌گیری:  به‌طورکلی می‌توان گفت نسخه فارسی مقیاس خود فراشخصی ساختاری تک عاملی داشته و از روایی و اعتبار لازم برای کاربرد در پژوهش‌های روان‌شناختی با نمونه ایرانی برخوردار است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Validity and Reliability of Persian Version of Metapersonal self

نویسندگان [English]

  • Asieh Ardani 1
  • Parviz Azadfallah 2
  • Hojjatollah Farahani 3
1 Ph.D. student in Psychology, Faculty of Humanities, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran
2 Associate Professor, Department of Psychology, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran.
3 Assistant Professor, Department of Psychology, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran
چکیده [English]

Introductoin: People go beyond the meta personal self-construal dimensions to find the meaning of life and self-definition, the sense of identity in these people goes beyond self-focus and includes a sense of connection with all beings. In order to study the cognitive, motivational, emotional, and behavioral effects of this dimension of self-interpretation, it is necessary to have a tool that has acceptable validity and credibility. The aim of the present study is to validate and validate the Persian version of the meta-personal scale (MPS) and to examine its psychometric properties.
Method: The sample of the present study included 200 students studying in the academic year 2020-2021 at the University of Tehran and Shahid Beheshti and was selected using the available sampling method. The Persian version of the Metapersonal self-scale (MPS) was prepared after the translation process and was administered along with the interpersonal reactivity index questionnaires and the Depression, Anxiety, and Stress Scale. In this study, to evaluate the validity of the scale, exploratory factor analysis, confirmatory factor analysis, concurrent validity, and divergent validity were used. Correlations between the meta personal scale scores and Interpersonal Reactivity Index and DASS-21 scale were used to assess concurrent and divergent validity respectively. The reliability of the Persian version of the Metapersonal scale was assessed via Cronbach’s alphas and ordinal theta.
Results: The results of confirmatory factor analysis confirm the one-factor structure in the Iranian sample and indicate the good fit and desirability of the one-factor model (χ2⁄df= 2.607, GFI= 0.917, RMSEA= 0.069, SRMR= 0.053). Significant correlations between the transpersonal self-scale with the interpersonal reactivity index scales and the depression, anxiety, and stress scales also confirm the convergent and divergent validity of the transpersonal self-scale (p <0.05). The validity of the scale was obtained by calculating the Cronbach's alpha coefficient of the whole scale 0.86 and the sequential theta of the whole scale equal to 0.84.
Discussion and Conclusion: In general, the results of this study indicated that the Persian version of the meta personal scale is unidimensional, which has appropriate reliability and validity for application in psychological studies conducted for Iranian samples.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Metapersonal Scale
  • Psychometric Properties
  • Validity
  • Reliability
  • Factor Structure

مراجع

  1.  

    1. Cross, S. E., et al. The What, How, Why, and Where of Self-Construal. Personality and Social Psychology Review, 2011; 15(2): 142-179.
    2. Markus, H. R., & Kitayama, S. Culture and the self: Implications for cognition, emotion, and motivation. Psychological Review,1991; 98(2), 224-253.
    3. Cross, S. E., et al. The relational-interdependent self-construal and relationships. J Peers Soc Psychol, 2000; 78(4): 791-808.
    4. DeCicco, T. L., & Stroink, M. L. A third model of self-construal: The metapersonal self. International Journal of Transpersonal Studies, 2007; 26: 82–140.-9
    5. Piedmont, R. L. Does Spirituality Represent the Sixth Factor of Personality? Spiritual Transcendence and the Five-Factor Model. Journal of Personality, 1999; 67: 985-1014. https://doi.org/10.1111/1467-6494.00080
    6. Cloninger, C. R., Przybeck, T. R., Svrakic, D. M., & Wetzel, R. D. The Temperament and Character Inventory: A guide to its development and use. St. Louis, MO: Washington University, Center for Psychobiology of Personality, 1994
    7. شیرافکن، سلطان‌علی، شهیدی، شهریار، وست، ویلیام. روان‌درمانی ومعنویت، 2002؛ رشد:20-25
    8. Morris, B. Anthropology of the self: The individual in cultural perspective,1994. London: Pluto Press.
    9. Inada, K.K. Buddho-Taoist and Western metaphysics of the self. In D. Allen (Ed.), Culture and self: Philosophical and religious perspectives, East and West, 1997; Boulder, CO: Westview Press: 83-93
    10. جان‌بزرگی، م. درمان چندبعدی معنوی: امکان تبیین پدیده‌های روانی) سلامتی و اختلال (با سازه‌های معنوی شخصیت بر اساس منابع دینی. روانشناسی بالینی و شخصیت، 1395؛ (2)14: 189-173
    11. Stroink, M., & DeCicco, T. Culture, religion, and the underlying value dimensions of the metapersonal self-construal. Mental Health, Religion & Culture, 2011; 14(9), 917–934. https://doi.org/10.1080/13674676.2010.536979
    12. Stroink, M.L., DeCicco, T.L., Mehta, S., & Sathananthan, S. The independent, interdependent, and metapersonal self-construals: Unique pathways to well-being. Paper presented at the Canadian Psychological Association Annual Convention. Montreal, PQ,2005
    13. Arnocky, S., Stroink, M., & DeCicco, T. Self-construal predicts environmental concern, cooperation, and conservation. Journal of Environmental Psychology, 2007; 27(4), 255–264. https://doi.org/https://doi.org/10.1016/j.jenvp.2007.06.005
    14. Mara, C. A., DeCicco, T. L., & Stroink, M. L. An investigation of the relationships among self-construal, emotional intelligence, and well-being. International Journal of Transpersonal Studies,2010; 29(1), 1–11
    15. Passmore, H.-A. Noticing nature : individual and social benefits of a two-week photography intervention (T). University of British Columbia, 2015. Retrieved from https://open.library.ubc.ca/collections/ubctheses/24/items/1.0166501
    16. Hanley, A. W., Baker, A. K., & Garland, E. L. Self-interest may not be entirely in the interest of the self: Association between selflessness, dispositional mindfulness and psychological well-being. Personality and Individual Differences,2017؛ 117, 166–171. https://doi. org/ https://doi.org/10.1016/j.paid.2017.05.045

     

    1. استیس، والتر ترنس، بهاءالدین خرمشاهی،  عرفان و فلسفه، 1379. بهاءالدین خرمشاهی، تهران، انتشارات سروش، چاپ اول.
    2. Hair, J.F. Multivariate data analysis. Upper Saddle River, 2006 New York: NJ Pearson Prentice Hall.
    3. Kline, P. Psychometrics and psychology. London, 1979; Acaderric Press.
    4. Bryant, F.B., & Yarnold, P.R. Principal components analysis and exploratory and confirmatory factor analysis. In L. G. Grimm & R. Yarnold (Eds.), Reading and understanding multivariale statistics, 1995; 99-136 Washington, DC: American Psychological Association.
    5. Gorsuch, R.L. Factor analysis (2nd ed.), 1983. Hillsdale, NJ: Erlbaum.
    6. فراهانی, ح. ا، روشن چسلی، ر. ضروریات طراحی و رواسازی مقیاس‌های روانشناختی: راهنمایی برای پژوهشگران. روانشناسی بالینی و شخص، 1398؛ (2)17: 212-197 http://cpap.shahed.ac.ir/article_2917.html
    7. Davis, M. H. Measuring individual differences in empathy: Evidence for a multidimensional approach. Journal of Personality,1983; 44, 113-126
    8. فیض‌آبادی، زهرا؛ فرزاد، ولی اله؛ شهرآرای، مهرناز. تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی آزمون فهرست واکنش‌های بین فردی. روان‌شناسی و علوم تربیتی1378؛ 38(3).
    9. Lovibond, S.H. & Lovibond,P.F. Manual for the Depression Anxiety Stress Scales. Sydney. The Psychology Foundation of Australian Inc,1995.
    10. اصغری مقدم، محمدعلی، ساعد، فؤاد، دیباج نیا، پروین و زنگنه، جعفر. بررسی مقدماتی اعتبار و پایایی مقیاس‌های افسردگی، اضطراب و استرس (DASS) در نمونه‌های غیر بالینی. دوماهنامه علمی پژوهشی دانشور رفتار/ دانشگاه شاهد 1387؛ (31)15: 23-38.
    11. صاحبی، علی، اصغری، محمدجواد و سالاری، راضیه سادات. اعتبار یابی مقیاس افسردگی، اضطراب و تنیدگی (DASS-21) برای جمعیت ایرانی. فصلنامه روانشناسان ایرانی، 1384؛ (4)1: 299-312.
    12. Gjersing, L., Caplehorn, J.R.M., & Clausen, T. Cross-cultural adaptation of research instruments: Language, setting, time and statistical Medical Research Methodology,2010; 10 (13): 1-10.
    13. Nunnally, J. Bernstein, I. Psychometric Theory,1994. New York: McGraw-Hill.
    14. Tabachnick, B.G. & Fidell, L.S. Using multivariate statistics. 6th edition. Pearson education Inc, 2013
    15. Barrett, P. Structural equation modelling: Adjudging model fit. Personality and Individual Differences, 2007; 42 (5): 815-24.
    16. Alexopoulos, D.S., & Kalaitzidis, I. Psychometric properties of Eysenck personality Questionnaire, short scale in Greece. Personality and Individual Differences,2004; 37: 1205-1220.
    17. Wheaton, B., Muthen, B., Alwin, D.F. & Summers, G. Assessing reliability and stability in panel models, Sociological Methodology,1977: 8 (1): 84-136.
    18. Hu, L. Bentler, P. Cutoff criteria for fit indices in covariance structure analyses: Conventional criteria versus new alternatives. Structural Equation Modelling, 1999; 6(1): 1–55.
    19. Helms,J.E., Henze, K.T., Sass, T.L., Mifsud, V.A. Treating Cronbach’s alpha reliability coefficients as data in counseling research. The Counseling Psychologist, 2006; 34(5): 630-660.
    20. Raykov, T. & Marcoulides, G.A. An Introduction to Applied Multivariate Analysis, 2008; New York: Routledge, Taylor & Francis Group.
    21. Shapiro, S. L., Schwartz, G. E., & Bonner, G. Effects of Mindfulness-Based Stress Reduction on Medical and Premedical Students. Journal of Behavioral Medicine, 1998; 21(6): 581–599. 
    22. Kasprow, M. C., & Scotton, B. W. A review of transpersonal theory and its application to the practice of psychotherapy. The Journal of Psychotherapy Practice and Research, 1999; 8(1): 12–23. Retrieved from https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9888104
    23. SUTICH, A. J. The founding of humanistic and transpersonal psychology: A personal Account, 1976; unpublished doctoral dissertation; Saybrook Graduate School, SanFrancisco.
    24. احمدپور مبارکه، م؛ خواجه گیر، ع. موانع و آثار سیر انفسی انسان در بینش عرفانی مولانا با تأکید بر مثنوی. ادبیات عرفانی،2014؛ 6(10): 208-181
    25. Park, C. Religion as meaning-making framework in coping with life stress, Journal of Social Issues,2005; 61 (4): 707-729.
    26. زاده محمدی، ع. روان‌شناسی وحدت‌مدار (کیمیای وحدت)، 1389؛ تهران: قطره
    27. ضیایی، س. ع. تأثیرپذیری تصوّف ایرانی از آیین بودا با تمرکز بر اندیشه مُدارا طلبی، شفقت بر خلق. فصلنامه مطالعات شبه‌قاره،1393؛(21)6: 118-99

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار